Starsi koronni zgodnie z konsensem podskarbiego koronnego rozstrzygnęli wzajemne pretensje Żydów leszczyńskich i starszych ziemskich wielkopolskich. Żydzi leszczyńscy mieli zapłacić 1/10 wydatków ziemstwa za poprzednie 4 lata. W sprawie zaległych należności ziemstwa od Żydów zamieszkujących miasteczka nakazali, aby Żydzi leszczyńscy zapłacili 3000 zł oraz 1600 na asygnację wojewody inowrocławskiego [Franciszek Zygmunt Gałecki], na poczet zobowiązań zaliczyli też 1500 zł długów szlacheckich wypłacone przez Żydów leszczyńskich. Ponadto uwolnili Żydów leszczyńskich od pretensji ziemstwa dotyczących 7000 zł długu ziemstwa na podstawie asygnacji Barneckiego, natomiast w przypadku pozostałych długów szlacheckich nakazali Żydom leszczyńskim ich spłacanie według ustalonej proporcji.